จะครบเดือนล่ะเพิ่งได้เขียน นี่ไม่ได้ขี้เกียจหรอกนะ ช่วงใกล้สิ้นปีไม่มีเวลาจริง ๆ TvT
หลังจากเพ้อเจ้อมินิบทสนทนากับไอดอลลงในทวิตเตอร์แบบเรียลไทม์ไปแล้ว เราจะเล่าฉบับเต็มให้ฟังในเอนทรี่นี้นะฮะ❤ เผื่อใครอยากลองไปเล่นไอดอลและไปโดนไอดอลเล่นบ้าง
ก็อัญเชิญตีตั๋วไปกันเลย สนุกแบบประหลาด ๆ แถมได้ประสบการณ์ใหม่ด้วยนะ5555555555555555555!!!!
งานจับมือที่เราไปเป็นงานจับมือเดี่ยวของ SKE48 ในซิงเกิล 1st Unit [Koppu no Naka no Komorebi] (コップの中の木漏れ日) วันที่ 13 ธันวาคม 2015 ณ โอซาก้า
งานจับมือครั้งนี้เป็นงานจับมือไอดอลครั้งแรก เห็นติ่ง ๆ แบบนี้แต่เกิดมายังไม่เคยไปจับมือไอดอลคนไหนเลยอ่ะนะ พอดีว่าหลังจากวางแพลนไปงานมีตมัตเระที่นาโกย่าวันที่ 12 แล้ว บังเอิญเห็นว่าวันที่ 13 มีงานจับมือที่โอซาก้าด้วย สองจังหวัดนี้ก็ใกล้ (?) กันพอดี
ก็ตกลงใจว่า จะไปเดบิวท์งานจับมือไอดอลที่งานนี้เลยแล้วกัน
ลงตั๋วรอบแรกไปรอบเดียว 4 คน 5 บุ 15 ใบ ได้แล้วก็จบ ไม่มีการเพิ่มเติมใด ๆ หลังจากนั้น 55555555555555555555555
เป็นการทดลองน่ะ เพราะเราไม่รู้ว่าตัวเองควรจะใช้เวลามากแค่ไหนสำหรับการคุยกับไอดอลที่ถือว่าเป็นการพบหน้าตัวต่อตัวครั้งแรก ลงไปเยอะ ๆ ถ้าเกิดสุญญากาศระหว่างนั้นจะทำยังไง 55555 ไม่ค่อยมั่นใจสกิลการชวนคนอื่นคุยเท่าไหร่ เข้าหาคนอื่นไม่ค่อยเก่งน่ะนะ…. orz
สั่งให้ซีดีส่งจาก mu-moไป Tenso จากนั้นก็ขอให้ Tenso ส่งไปโรงแรมที่พักในนาโกย่า ใช้หลายต่อมาก ไม่อยากให้มันส่งมาที่บ้าน ซีดี15แผ่นส่งมาที่บ้านนี่นอกจากจะโดนภาษีหลายพันแล้ว ยังจะโดนพ่อถามอีกว่าสั่งอะไรมาทำไมโดนภาษีหลายพันขนาดนี้ TvT … โธ่ ชีวิตติ่ง 5555555555555555555
ซึ่งสุดท้ายเราก็ไม่ได้ขนซีดีพวกนั้นกลับไทยด้วยอะนะ เอาไปแจกชาวบ้านหมด ถือว่าเราไม่ได้เลี่ยงภาษี ท่าด๊า แถมยังจ่ายภาษีให้ประเทศที่เราไม่ได้เป็นพลเมืองอีก ….ถ้าไม่ได้เป็นติ่งก็ไม่ได้สัมผัสประสบการณ์ชีวิตซับซ้อนขนาดนี้นะ เฮ้อ
เปิดกล่องมาก็เจอซีดีและบัตรจับมือ มาเป็นแผ่นให้ฉีกเองอีกตะหาก…….
ประหลาดใจนิดหน่อย เคยนึกว่าบัตรจับมือจะเป็นบัตรกระดาษแข็งซะอีก นี่มาบางเฉียบอีกนิดเดียวจะใกล้เคียงทิชชู่แล้ว 555555555555555555555555555
เออ ไม่เป็นไร ช่วยโลกร้อนเนาะ
บุแรกจะเปิดตอน 11 โมงถึง 12.30 นี่ก็ตื่นเช้านั่งรถไฟจากนาโกย่าไปโอซาก้า ติ่งทัวร์มาก ๆ -v-
เอ้อ เราแนะนำว่าสำหรับการเดินทางไปจังหวัดใกล้ ๆ อยากให้นั่ง Kintetsu แทนชินคันเซ็นนะ เพราะมันถูกกว่าเป็นเท่าตัว แพงกว่าบัสนิดหน่อย แต่เร็วและสะดวกกว่าบัสมาก ๆ
งานจับมือจัดที่ Intex Osaka ก็ไม่เคยไปหรอก เปิดแมพแล้วนั่งรถไฟโลคัลไป ลงสถานีปุ๊บ เห็นใครหน้าตาเหมือนโอตะก็เดินตามหลังเค้าไป แป๊บเดียวก็ถึงล่ะ …ไม่หลงด้วย 55555555555555555555
ปัญหาก็คือ Intex Osaka มันใหญ่มาก มีหลายตึก หลายชั้นและในวันนั้น ๆ อาจจะมีการจัดนิทรรศการหลายอย่าง ชวนให้หลงง่ายเหมือนกัน ทางเดียวที่แก้ปัญหาได้ในกรณีที่หาโอตะอื่นไม่เจอ คือ ให้ไปถามรปภ.ชุดน้ำเงิน แค่พูดสั้น ๆ ว่า SKE ทุกคนก็พร้อมชี้ทางให้อย่างรวดเร็ว
หลังจากเดินตามทางที่มีคนบอกมาเรื่อย ๆ ก็เจอป้ายและคนใส่สูทยืนหน้านิ่งอยู่หน้าประตูกระจก
เออ นี่อยากจะพูดหลายทีล่ะ ทำไมสตาฟฟ์ SKE หน้าตาดีแบบนี้นะ คัดหน้าป่ะวะ 5555555555555555555555555555!!!
ได้ยินว่า ด้วยคดีครั้งนั้นทำให้การตรวจร่างกายก่อนเข้างานจับมือเข้มขึ้นมาก ซึ่งตอนที่ไปก็ตรวจกระเป๋า คุ้ย ๆ ค้น ๆ ดูทุกซอกทุกมุม เช็คละเอียดมาก…. ถ้ามีขวดน้ำก็ต้องจิบให้ดูต่อหน้ารปภ.เลยว่ามันไม่ใช่สารพิษ พอผ่านไปได้ก็เจอกับลานกว้าง ๆ มีกลุ่มคนแปลก ๆ ยืนจับกลุ่มคุยกัน ส่วนทางด้านในเป็นฉากขาว ๆ ซึ่งเป็นส่วนที่ไอดอลนั่งอยู่
ส่วนตัวเราคิดว่า วันที่ไปวันนั้นคนไม่เยอะจนแน่นอย่างที่เคยเห็นในรูป เดินง่าย โล่งสบาย หายใจสะดวก ต่อแถวก็ไม่นานเท่าที่คิดด้วย อาจเป็นเพราะมีเมมเบอร์ไม่มากนักในวันนั้น แต่ความสนุกยังเต็มร้อยนะ!
ด้วยความสัตย์จริง แพลนคราวนี้เราแทบไม่ได้เตรียมตัวและวางแผนใด ๆ เลยด้วยความยุ่งส่วนตัวและมั่นหน้า ถ้าไม่นับเรื่องจองโรงแรมกับตั๋วเครื่องบิน ทุกอย่างไปจัดการเอาดาบหน้าหมด 5555555 งานจับมือก็เช่นกัน =_= ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคราวนี้มันมีการจับสลากลุ้นโปสเตอร์พร้อมลายเซ็น, บัตรจับมือกับเมมเบอร์แบบลองไทม์, ได้ขนมสายไหมจากฝีมือเมมเบอร์, และบลา ๆ
ทุกอย่างไปรู้แจ้งเอาทีหลัง
เข้าไปเล่นในงานด้วยความใจกร้านและหน้าด้านมาก
พอเข้าไปในงานก็จะเจอกับสภาพแวดล้อมแบบนี้ คือโอตะที่ยังไม่ได้ยื่นบัตรก็จะยืนรอหลังเส้นเหลือง (ยังกะรอรถไฟ) ประจันหน้ากับไอดอลที่กำลังจับมือกับแฟน ๆ อยู่ คือห่างกันไม่ไกลนะ สามารถยืนมองไอดอลได้ตามอัธยาศัย ไม่มีใครห้าม 555555555
ด้วยความที่มาจากตจว.แถมหลงทางนิดหน่อย กลัวว่าจะไม่ทันเวลาบุแรก ไปถึงก็เกือบเที่ยงแล้ว บุแรกเป็นจูรินะด้วย เมมระดับท็อป ๆ ได้ยินว่าแถวจะยาว ก็ต้องคำนวณเวลาต่อแถว พอเข้าไปถึงงานปั๊บ ไล่หาป้ายจูรินะเจอก็วิ่งไปยื่นบัตรทันที สตาฟฟ์นั่งโต๊ะก็จะตรวจชื่อบนพาสปอร์ตกับบัตรว่าตรงกันนะ ยืนยันจำนวนบัตรว่ายื่นเท่านี้นะ โอเคนะ
ด้วยความใสซื่อ นี่ก็ยื่นไปทีเดียว 3 ใบเลย 55555555555555555555
ตอนยืนต่อแถวก็มองชาวบ้านข้างหน้าไปด้วยว่า เค้าทำอะไรกันยังไงจะได้ไม่กะเหรี่ยงมาก ได้ความว่า หน้าเลนจะมีตะกร้าสองสามอันให้ใส่สัมภาระ เพราะต้องเข้าไปจับมือไอดอลด้วยตัวเปล่า ห้ามถืออะไรไปรุงรัง
พร้อมกันนั้นก็มองไปเลนข้าง ๆ ด้วย อ้าว ราระจังนี่นา น่ารักจังเลยยยยยยยยยยยย พหวีด -///- ระหว่างรอจับมือไอดอลคนนึงก็ได้ส่องไอดอลคนอื่นด้วยนะ!! คุ้มแรง!!
พูดตามตรงคือ ระหว่างรอจับมือจูรินะก็ใจเต้นค่อด ๆ เคยเห็นตัวจริงตอนคอนเสิร์ตแล้วแหละ แต่พอคิดว่าจะได้คุยกับนางด้วยก็ …….นิดหน่อย โห นี่สินะ คำว่าไอดอลที่สัมผัสได้หมายถึงแบบนี้เอง
สัมผัสที่ว่านี่ไม่ใช่สัมผัสทางกาย แต่หมายถึงการได้พูดคุยตัวต่อตัวน่ะ
มันเป็นอะไรที่พิเศษมากนะ เราว่า
ให้ไปยืนยิ้ม ยืนคุยเฉย ๆ ไม่จับมือก็ได้นะ 55555
หลังจากเค้นหัวคิดเต็มที่ว่าจะคุยอะไรกับท่านหัวหน้าทาสดีนะ ก็ถึงตาเราพอดี ก็ยื่นบัตรที่สตาฟฟ์หน้าโต๊ะขีดให้กับคนจับเวลา คนจับเวลาก็จะประกาศว่าเรามีกี่ใบให้ทุกคนรู้กันทั่ว ……..TvT รู้สึกเหมือนโดนประจานเล็กน้อย
พอโอตะคนก่อนจับเสร็จ เดินออกไปอีกทาง จูรินะก็หันมาหาเราพร้อมกับยิ้ม นี่ก็ยิ้มตอบเขิน ๆ ยังไม่ทันจะเดินเข้าไปหา นางก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า
จูรินะ : อ๊ะ น่ารักจังเลย!!!!
นี่ : ……… งื้ม-///- จูริโบวววววววววววววว ( อุตส่าห์ตื่นมาแต่งหน้าแต่เช้านี่คุ้มเว้ย TvT)
(จับมือกัน…..พูดให้ถูกคือโดนดึงมือไปจับ =_=)
นี่ : จูรินะ ๆ
จูรินะ : หื้อ (เลิกคิ้ว)
นี่ : วันนี้นะ เป็นงานจับมือครั้งแรกของเราเลยแหละ!!!
จูรินะ : อ๊า ครั้งแรกเลยเหรอ!!! ขอบคุณที่อุตส่าห์มาน้าาาา!! ดึงมือ
นี่ : ช่าย!! แล้วก็จูรินะเป็นเดอะเฟิร์สเลยนะ!! เหมือนเฟิร์สคิสน่ะ!!!
จูรินะ : (ชะงัก) เฟิร์ส…… อุ้ย ใจเต้นเลยอ่ะ …. (หัวเราะเขิน+ยกมือทาบอก)
นี่ : -//- ใจเต้นอีก ……. (เขิน)
จูรินะ : เย้ววววววววววว เฟิร์สสสสสสสสสสสสสสสสส
นี่ : เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้
(แปะมือกัน)
นี่ : เออ ใช่ ๆ เมื่อวานเราไปอีเวนท์ของเรนะซังมาด้วยนะ!!!!
จูรินะ : (ตาโต)ไปมาเหรอ!!!!!! (กระตุกมือนี่อีก) เป็นไงมั่ง!!!!! น่ารักมั้ย!!!!!! (ตื่นเต้นสุด)
นี่ : (ตกใจ) อะ เอ่อะ ก็สนุกมากเลยแหละ ….
จูรินะ : อื้อ ๆๆๆๆ
(หมดเวลาค่าาาาาาาาาา)
จูรินะ : อ๊ะ บ๊ายบายยยยยยย
นี่ : อ๊ะ บ๊ายยยยยยยย
(โบกมือลากัน)
พอออกจากเลนมานี่ในหัวเป็นสีขาวว๊องงงงงง เอ๊ะ ตะกี้เราคุยกะไอดอลมาด้วยเหรอ 55555555555555555555
ในใจคือ เฮ้ย สนุกอ่ะ!!! ทำไมสนุกแบบนี้ 555555555555
อยากคุยมากกว่านี้อีกจัง มีอะไรอยากบอกตั้งเยอะแยะ >_< (มองเศษเหรียญในกระเป๋าตังค์แปร๊บ….)
ดูนาฬิกาเหลือเวลาอีกพักใหญ่กว่าจะถึงบุ2 ง่วง ๆ ด้วยเลยออกไปกดกาแฟกินข้างนอกงาน เพราะข้างในมันไม่มีอะไรเลย ทั้งเก้าอี้และตู้กดน้ำ 55555555555
พอถึงเวลาบุ2 ก็กลับเข้ามาในงานอีก ต้องมาตรวจร่างกายและกระเป๋าพร้อมจิบน้ำให้ดูอีกเหมือนเดิม
บุสองเป็นราระจัง >_< ตกหลุมรักด้วยรอยยิ้มโคตรหล่อ เด็กอะไรไม่รู้ยกมุมปากเฉย ๆ ก็ดูหล่อหรูราคาแพงระดับแบรนด์;A;
หลังจากไตร่ตรองดูแล้วว่า ถ้าแถวไม่ยาว เราก็น่าจะลองแบ่งบัตรยื่นสองรอบเอาดีกว่า
ลดเปอร์เซ็นต์การเกิดสุญญากาศด้วย เพราะว่าเมมเบอร์ก็คนเหมือนเรา ๆ อ่ะ ถ้าเกิดเค้าเป็นคนชวนคุยไม่เก่ง เราก็ต้องเป็นฝ่ายชวนเค้าคุยเองนะ เพราะอย่างน้อยก็เป็นฝ่ายเราที่รู้จักเค้ามากกว่าที่เค้ารู้จักเรา หาหัวข้อชวนคุยได้มากกว่าอยู่แล้ว
ระหว่างต่อแถวราระก็มองจูรินะที่เลนข้าง ๆ ไปด้วย กำลังจับมือกับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ พอดี
ลูบหัวลูบแก้ม จับมือแบบประสานนิ้วแนบแน่นกับเด็กอีก ถ้ากินได้ก็คงจะกินเข้าไปแล้ว 55555555555555 น่ารักกกกกก>_<
แถวราระไม่ยาวเท่าของจูรินะ ต่อแป๊บเดียวก็ได้จับ ไม่ทันเตรียมใจเลย 55555555 ตอนนั้นรู้สึกจะต่อหลังลุงใส่สูทคนนึง แต่ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะมัวแต่จ้องราระอยู่ โอ๊ย ยิ้มหล่อมากค่ะ พี่สาวอยากได้มาเล่นที่บ้านมาก ๆ อ่านนิทานให้ฟังแถมนมกับคุกกี้ด้วยนะ เอามั้ย ;A;
รอบแรกลองยื่นไป 1 ใบเพื่อทดลอง
นี่ : ราร๊ะะะะะะะะะะ >w< (แทบจะวิ่งเข้าใส่)
ราระ : (ยิ้มมมม) เฮลโลววววววววววววววววว
นี่: อ๊าน่ารักกกก น่ารักกกกกกกกกกกกกก น่ารักกกกกกกกกกกกกกกง้ะะะะะะะะะะะ (ตื่นเต้นสุดไรสุด)
ราระ : จริงเหรอ!? ขอบคุณน้า (ยิ้มมมมมมมมมมมม)
(ในใจอยากสครีมว่า โอ๊ย หล่อสาสสสสสสสสสสส TvT)
นี่ : อื้ออออ น่ารักจริง ๆ น้า ง๊ายยย น่ารัก ๆฟหกดกเส้เฝด่างวเด้!#!!@#$#@$#%$%^ (เริ่มไม่เป็นภาษามนุษย์) ชอบไลน์รอยยิ้มมากเลยนะ น่ารักกกกกกกกก!!!!
ราระ : (โดนชมรัวจนได้แต่ยิ้มมมมมมมมมมมม)
นี่ : มาเป็นน้องสาวพี่นะ!!!!!! TvT งื้อออออออออ (คร่ำครวญ…)
ราระ : น้องสาวเหรอ?
(หมดเวลาค่าาาาาาาาา)
(โดนลาก)
ราระ : (ลุกขึ้น + ยกมือ) หนูจะเป็นน้องสาวให้นะคะ!!!!!
นี่ : เยยยยยยยย้ >_<v!!!!!
พอเดินออกมา โอ๊ย เด็กคนนี้น่ารักค่อด น่ารักค่อด น่ารักค่อด น่าร๊ากกกกกก น่าร๊ากกกกกกกกกก ไม่รู้จะสครีมสิ่งอื่นใดนอกจากนี้ TvT จับมือกันสิบวินาที อยู่ดี ๆ ก็ได้น้องสาว 555555555555555555555555555555555
ระหว่างรอที่จะยื่นบัตรรอบสอง เรามองท่าทีของโอตะรอบตัวไปด้วย มองคนในเลนของราระไปด้วยว่าเป็นคนแบบไหนบ้าง สักพักก็เห็นว่า เลนโล่งจังวะเฮ้ย 5555555555555555555555555 คือ ราระว่างจนหันไปมองจูรินะคุยกับโอตะ
พี่สาวก็รู้สึกทนไม่ได้ TvT ฮึ้ย!! พี่จะไปจับน้องเอง!!!!!!!
รอบสอง ยื่นไปหมดเท่าที่มี (2 ใบ ……..)
นี่ : ราร๊ะะะะะะะะะะ >w< (วิ่งเข้าใส่)
ราระ : อ๊ะ น้องสาวเองนะคะ!!!!!!!!
นี่ : (แอร๊ว) อื้ออออออ -///-
(ยิ้มให้กันหนึ่งอึดใจ)
นี่ : ในเมมเบอร์มีใครที่คอยดูแลเราบ่อย ๆ มั่งมั้ย?
ราระ : เมมเบอร์เหรอ …..อืออออ จูรินะซัง! (หันไปมองจูรินะ)
นี่ : เห …จูรินะซังเหรอ โฮ่ (นึกว่าจะตอบว่าเรียวฮะ)
ราระ : อื้อ! จูรินะซังกับเรียวฮะซัง!
นี่ : มีเรื่องเล่าบ้างมั้ย?
ราระ : เรื่องเล่าเหรอ อืออออออ (หันไปมองจูรินะอีกรอบ) ก็ไปกินข้าวกับจูรินะซังบ่อย ๆ นะ
นี่ : ฮืมมมมมมม งั้นเหรอ (มองจูรินะด้วย)
(หมดเวลาค่าาาาาาาาา)
นี่ : อ๊ะ บ๊ายบายยยยยยยยยย ไว้เจอกันน้า!!!! (โบกมือ)
ราระ : บ๊ายบายยยย (โบกมือ)
โบกมืออ้อยอิ่งให้กันนิดหน่อย ระหว่างนั้นก็เห็นจูรินะหันมาขำใส่ราระเพราะได้ยินที่ตัวเองโดนพาดพิงพอดี 5555555555
เท่าที่สัมผัสกันในระยะสั้น ๆ ราระดูขี้อายนิดหน่อยและไม่ถนัดในการเริ่มหัวข้อสนทนา แต่ไม่ใช่ท่าทีของเด็กที่ไม่เปิดรับคนแปลกหน้านะ (ไม่รู้เพราะเราไปสครีมกรี๊ด ๆ ใส่จนเขินพูดไม่ออกรึเปล่า….) เตรียมหัวข้อสักสองสามอย่างไปคุยด้วยก็จะดี แต่พูดตามตรง แค่ไปยืนมองราระยิ้มให้เฉย ๆ ก็คุ้มแล้วแหละ ….TvT
ระหว่างที่ต้องรอเวลาบุ 3 เราก็ออกไปเดินเล่นข้างนอกอีก ยืนเฉย ๆ แล้วเมื่อย 5555555555555
พอใกล้ ๆ เวลาก็กลับเข้ามาเดินหาป้ายชื่อชูริจัง ขณะกำลังคิดว่าจะยื่นบัตรตอนไหนยังไงดี ก็มีลุงคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก
ลุง : สวัสดีครับ
นี่ : อ๊ะ สวัสดีค่ะ
(คือลุงสูทน้ำตาลที่เราไปต่อแถวหลังเค้ามารอบแรกนั่นเอง……..)
ลุง : เมื่อกี้ไปต่อแถวเลนราระจังมาใช่มั้ยครับ?
นี่ : (พยักหน้างง ๆ ) ใช่ค่ะ…
ลุง : โอชิราระจังเหรอครับ?
นี่ : ก็ไม่ใช่คามิโอชิหรอกค่ะ (หัวเราะแห้ง ๆ ) แต่ชอบราระจังนะคะ
ลุง : ผมเป็นประธานคลับราระโอชิครับ (โชว์ป้ายให้ดู)
นี่ : โอ้…. (เหยด สุดยอด….. 55555)
ลุง : ผมอยากให้อันนี้เพื่อตอบแทนที่ช่วยเชียร์ราระจังนะครับ (ยื่นแผ่นรองแก้วราระให้)
นี่ : โหววววววววววววววววว ให้จริงเหรอคะ!!
ลุง : (ยิ้มและพยักหน้า)
นี่ : อ๊า ขอบคุณมากเลยค่ะะะะะ >_< โว้ววววว
ลุง : จากนี้ก็ช่วยสนับสนุนราระจังต่อไปด้วยนะครับ
นี่ : ค่ะ!! (พยักหน้ารัว)
ลุง : (ชี้ไปทางกลุ่มโอตะกลุ่มหนึ่ง) ทางโน้นไปกลุ่มโอชิราระนะครับ ถ้ายังไงก็ไปคุยกันได้
นี่ : เห… (เจ๋งค่อด)
จากนั้นก็โค้งขอบคุณลากันไป พอเราเช็คตารางชูริเรียบร้อย ก็หันไปมองทางกลุ่มโอตะของลุงโอชิราระเมื่อกี้ เห็นกำลังคุยแล้วก็ชี้มาทางเราพอดี ก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปทักทายหน่อย
นี่ : สวัสดีค่ะ >_<
กลุ่มโอตะ : หวัดดีคร้าบบบ
ลุง : นี่ ทางนี้เป็นหัวหน้าแก๊งเลยนะ
ลุงพูดพร้อมชี้ไปทางโอตะแต่งตัวประหลาดที่ใช้รูปราระมาประดับทั้งตัวตั้งแต่หัวยันกางเกง……….
นี่ : (อึ้ง) ………………. เอ่อ ต่างหูเท่ดีนะคะ
โอตะ A : (ทำท่าเขินเล็กน้อยที่โดนชม) ขอบคุณคร้าบ
นี่ ลุงคนนี้ (ชี้ที่ลุงสูทน้ำตาล) เค้าเป็นพ่อราระเชียวนะ
ลุง : พ่ออะไร เป็นปู่ก็พอ !!!
เออ เป็นแก๊งที่บันเทิงดีอ่ะ 5555555555555555555555555555555555555
คุยกันนิด ๆ หน่อย ๆ จากนั้นเราก็ขอตัวออกมาเพราะจะไปจับมือชูริ (…..DDล้ะเกิน)
กับชูริก็ใช้วิธีการเดียวกับราระคือรอบแรกยื่นไปใบเดียวก่อนเพื่อทดลอง
นี่ : ชูริจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง>w<
ชูริ : อ๊ะ สวัสดีค่ะ
นี่ : (สตั๊นท์) อ๊ะ เอ้อ สุขสันต์วันเกิดนะ
ชูริ : อื้อ ขอบคุณนะ
นี่ : ช่วงนี้ได้เล่นเวทเทรนนิ่งมั้ย?
ชูริ : เวทเหรอ? ไม่อ่ะ (เลิกคิ้วสีหน้าลำบากใจ) เล่นไม่เป็น 5555
เล่นไม่เก่งมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วล่ะ
(หมดเวลาค่าาาาาา)
(กำลังจะพูดต่อก็โดนลากพอดี)
นี่ : บ๊ายบายนะ!!
ชูริ : (โบกมือ)
ตามสเต็ป พอจับรอบแรกเสร็จ เราก็ต้องมาพิจารณาตัวเองว่ารอบต่อไปเราควรจะแก้ไขยังไง
ที่สตั๊นท์เป็นเพราะ ชูริจังต่างจากที่คาดไว้มาก ๆ คือเราเห็นในสื่อ นางเป็นคนวี้ดว้ายๆๆ โวยวาย เสียงดัง ร่าเริงแม็กซ์ ชอบร้องเสียงประหลาด ๆ 55555
เราก็เลยนึกว่าตอนจับมือ นางก็จะเป็นแบบนั้นด้วย แต่พอได้สัมผัสจริง ๆ ก็พบว่า เค้าเป็นคนสงบ ดูเป็นผู้ใหญ่ ออกนิ่ง ๆ ด้วยซ้ำ ตอบโต้ตามธรรมดา ไม่พยายามสดใสโอเวอร์ ไม่พยายามร่าเริง ไม่พยายามฝืนยิ้ม ตั้งใจสบตาตอนคุย กุมมือเราแน่นพร้อมโน้มตัวเข้ามาหา ไม่ใช่ฝ่ายชวนคุย แต่แสดงออกว่าตั้งใจฟังมาก แล้วก็ดูไม่ค่อยมีแรง เหมือนนกป่วยยังไงไม่รู้…….. 5555555555555555555555
ตอนนั้นก็คิดว่านางอาจจะไม่สบายก็ได้มั้ง หน้าหนาวด้วย จะเป็นหวัดก็ไม่แปลก
ในเมื่อนางเป็นแบบนี้ เราก็เลยต้องมาคิดวิธีรับมือใหม่
ถ้านางไม่วี้ดว้าย เราก็จะเป็นฝ่ายวี้ดว้ายเอง!!!! จะเอาให้ยิ้มเลย!!!!
ระหว่างนั้นก็ยืนมองเลนนางไปด้วย อย่างที่บอกว่าวันนี้คนไม่ค่อยเยอะ แล้วเลนชูริจังก็โล่ง ๆ ไปอีก =_= นี่ก็ผิดคาดนิดหน่อยเพราะเคยคิดว่าเลนชูริก็คงจะยาวไม่แพ้จูรินะ อือออออ ความนิยมในงานจับมือกับในสื่อมันก็ไม่ใช่เรื่องเดียวกันเสมอไปเนอะ
พอเห็นเลนโล่ง ๆ เราก็รู้สึกคันไม้คันมือ 55555555555
รอบสอง ยื่นที่เหลือไป 2 ใบ แล้วเดินตรงเข้าไปเลย เพราะไม่มีคน 5555555555555555555555555555555
นี่ : เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้!!!! ชูริจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!! (ร่าเริงใส่เต็มที่)
ชูริ : (ยิ้มจำได้) อ๊ะเจอกันตะกี้เองนี่! (ดึงมือเข้าไปกุม)
นี่ : (ยิ้ม) อื้อออออ เออนี่นะ
ชูริ : (แทรก) นี่ทาแป้งเด็กมาเหรอ? ได้กลิ่นเหมือนเด็กทารกเลยอ่ะ
นี่ : เอ๊ะ ….. (งง… ได้กลิ่นด้วยเหรอ) อ้อ ใช่ ๆ เราทาแฮนด์ครีมกลิ่นคอตตอนเบบี้น่ะ
(นึกได้ว่าใส่ไว้ในกระเป๋ากระโปรงพอดี เลยหยิบขึ้นมาให้นางดูตรงนั้นเลย)
(แฮนด์ครีมของ Nature Republic กลิ่น Cotton Baby สอยมาจากมยองดง
ช็อปไทยไม่รู้มีมั้ย แต่น่าจะมีแหละ)
ชูริ : เห อันนี้เหรอ น่ารักจัง (จ้องหลอดอย่างสนใจมาก)
(เห็นนางสนใจมากเลยทิ้งให้นางจ้องต่ออีกสองวิ….. TvT
อยากได้ก็บอกนะ เดี๋ยวเราซื้อให้ก็ได้)
นี่ : เราฟังอุมาเรเตะโคโนะคาตะด้วยนะ!!!
ชูริ : อุตส่าห์ฟังด้วยเหรอ! ขอบคุณน้า (สีหน้าซาบซึ้งใจมาก)
นี่ : คราวหน้าเชิญเรนะซังมาเป็นเกสต์บ้างสิ
ชูริ : อื้อ ๆ นั่นสิเน้อ (คิ้วตก)
(หมดเวลาค่าาาาาาาาา)
นี่ : อื้อ เชิญมานะ เราอยากฟังมากเลย
ชูริ : อื้อ ๆ พยักหน้าแบบคิ้วตก
นี่ : บ๊ายบายยยยยยย (โบกมือ)
ชูริ : (โบกมือ)
แล้วก็เดินตัวลอยออกมาจากเลน……… ชูริได้กลิ่นแฮนด์ครีมด้วยอ่ะ เฮ้ย กลิ่นมันบางมากนะ 55555555 คงเป็นจังหวะที่นางดึงมือเราไปกุม แล้วนางก็โน้มหน้าเข้ามาใกล้ ๆ นางก็เลยได้กลิ่นพอดี ………….
เคยได้ยินแต่โอตะดมมือไอดอล นี่เราโดนไอดอลดมมือด้วยTvT!!!!!!!!!!!!
ไงล่ะ มัตสึเระ!!!!!!!! ชูริจังดมมือเราด้วยนะ!!!!!!!!!!! (อวด)
……….…แต่เขินจัง …. #ปาตะเกียบ
ซึ่งอย่างที่บอกไปว่าชูริจังตอนจับมือ ไม่ใช่ชูริจังร้องแกว๊ก ๆ ในทีวี ใครที่จะไปจับมือนางก็ทำความเข้าใจและเตรียมหัวข้อไปคุยล่วงหน้า ทาแฮนด์ครีมกลิ่นหอมบาง ๆ ให้นางดมเล่นเป็นอโรมาเธอราพีแก้อาการวิงเวียนจากความดันต่ำด้วยก็ดี เผื่อจะร่าเริงขึ้นบ้าง555555555555555555
ชูริจังบอกในบล็อกว่า เค้าเป็นความดันต่ำ เวลาจับมือก็เลยดูเนือย ๆ นอย ๆ
ก็เลยทำให้ถูกคนเข้าใจเข้าผิดอยู่บ่อย ๆ แต่จริง ๆ แล้วเค้าชอบงานจับมือมากนะ
อื้อ เค้าไม่ได้โกหกนะ เรายืนยันได้ว่าเค้าตั้งใจฟัง ตั้งใจสบตา ตั้งใจกุมมือจริง ๆ (ตั้งใจดมมือด้วยมั้ยก็ไม่รู้……….)
ทำงานเยอะก็คงเหนื่อยแถมร่างกายอ่อนแอ 5555 โอตะชูริก็ไปช่วยทำให้นางยิ้มกันบ้างเนอะ >_<
และแล้วก็มาถึงบุ 4 คือแอบเกร็งที่บุนี้เล็กน้อยเพราะต้องเจอริอง ………..
คือภาพลักษณ์ริองสำหรับเราตอนนั้นเป็นเด็กที่ไม่เซอร์วิส ไม่หวานใส่ ออกแนวกวนประสาท และคิดว่านางไม่คงไม่เป็นฝ่ายชวนคุยแน่ ๆ ทีนี้เราก็เลยต้องเตรียมรับมือหนัก ๆ หน่อยเพื่อไม่ให้เกิดสุญญากาศ ……….. แต่ว่า…….orz
รอบแรกยื่นไปหนึ่งใบเพื่อทดลอง
นี่ : เยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย้ (ใช้แผนร่าเริงใส่เพื่อสร้างสัมพันธไมตรี)
ริอง : เย้ ?
(จับมือกันเบา ๆ)
นี่ : …………………………. (แผนร่าเริงพลาดแล่ว TvT)
(เกิดหลุมดำหนึ่งอึดใจ………….. ริองก็ยังคงมองหน้าเรานิ่ง ๆ ไม่หือ ไม่อือ เอ็งเงียบ ข้าก็เงียบ)
นี่ : เออ ฟุรุมะริองเจ๋งมากนะ (พยายามทำลายความเงียบ….)
ริอง : โอ๊ะ (เลิกคิ้ว) จริงดิ ขอบคุณนะ
(ตรงจุดที่นางเลิกคิ้วขึ้น เราก็สังเกตเห็นสัญญาณที่นางแสดงความสนใจในตัวเราเป็นครั้งแรก เลยใจชื้นขึ้นเล็กน้อย….TvT)
นี่ : ริองเหมือนพวกตัวร้ายเลยนะ ในเอ็มวีอ่ะ
ริอง : ตัวร้ายเหรอ (หัวเราะ)
(หมดเวลาค่าาาาาา)
นี่ : อื้อ เดียวเรามาใหม่นะ!!!!! (เน้นเสียง)
ริอง : บ๊ายบาย (โบกมือให้)
เดินออกมานี่ถึงกับถอนหายใจ…… ริองนี่รับมือยากกว่าที่คิดเอาไว้เป็นเท่าตัวเลย 5555555555555555555555555!!!!
แต่เรื่องอะไรจะยอม!!! TvT เราไม่ยอมหรอก เราต้องแก้มือ!!!!!
แต่รอบแรกก็ทำให้รู้ว่า ทริคจับมือกับริองอย่างแรกคือ ห้ามตื่นเต้น ต่อให้ตื่นเต้นก็ต้องข่มมันเอาไว้ให้ลึกกกกกก เรียงคำพูดในหัวแล้วพูดออกมาตามที่คิดให้ได้ ต่อให้เกิดหลุมดำก็ช่างมัน เปลี่ยนหัวข้อไปเลย แม้นางจะทำหน้ากวนติงใส่ก็ต้องทำใจสู้จ้องหน้านางกลับให้ได้
ถ้าทำให้แค่นี้ก็ไหวล่ะ!!!
ริองเป็นไอดอลคนถัดจากมัตสึเระที่เราต้องซ้อมคำพูดก่อนจะไปคุยกะนางอ่ะ ………….=_=
ไอดอลขี้รังแกชัด ๆ …..
รอบสองก็ยื่นไปอีกสองใบที่เหลือ
นี่ : ริยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!! (จะร่าเริงตื๊อจนกว่าเธอจะตอบรับ TvT)
ริอง : ไง (ยิ้มคูล ๆ)
(เราก็โอ้ นางยิ้มแล้ว!!! คงเห็นว่าเรามารอบสอง ก็เลยมีบรรยากาศคุ้นเคยมากขึ้นล่ะมั้ง)
นี่ : เออ นี่นะ!!! (กำลังจะพูด)
ริอง : เป็นคนที่ไหนเหรอ?
นี่ : เอ๊ะ …. อ๊ะ ไทยน่ะ
ริอง : โห ไทยหรอกเหรอ (พยักหน้าเข้าใจ) พูดญี่ปุ่นโคตรเก่งอ่ะ
นี่ : …อะแฮะ -///- (เขิน)
(เราเรียนมาหนักมากเลยนะ ร้องไห้ตั้งหลายที TvT ….)
นี่ : เออ ใช่ ๆ ในรายการโอโทมาริโคตรสนุกอ่ะะะะะะ!!! ตบโต๊ะ
(ตื่นเต้นเลยเผลอตบโต๊ะเผื่อข่มใจตัวเอง…. การ์ดข้างหลังกับริองก็สะดุ้งเล็กน้อย….. 555555)
ริอง : เหรอ!!! (ตาโต) เราพยายามสุดชีวิตเลยนะ!!!
นี่ : อื้อ!!! เราชอบเรื่องริองเนื้อหอมมากอ่ะ โคตรฮา (ตื่นเต้นจนพูดรัวไปอีกเพราะนางทำท่าสนใจTvT)
(หมดเวลาค่าาาาาา)
ริอง : อื้อ ๆ ฝากตัวจนตอนสุดท้ายเลยนะ!!! (กำมือเราแน่น)
นี่ : ได้!!! ชูกำปั้น
(จริง ๆ เรากะจะเดินออกมาเอง แต่ริองไม่ปล่อยมือเราซะที ก็เลยโดนการ์ดลาก……….)
นี่ : อ๊าาาาาาาา ริองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง TvT
ริอง : (ยังคงยื้อไว้สุดแรง)
นี่ : ฮือ ……………. (ปล่อยก็ได้นะ เดี๋ยวเรามาใหม่ก็ได้!!!! ;A;)
(ตอนนั้นการ์ดลากหลังเสื้อเราจริงจังมาก และริองก็กำมือเราไว้แน่นจริงจังมากเช่นกัน =_= ตัวแทบจะลอยเลยทีเดียว….)
ในที่สุดนางก็ยอมปล่อยมือเราซะที หลังจากลากจนสมใจนางแล้ว………..
นี่ : ฮือ ลืมเลยจะพูดอะไร เออไปละนะ (โบกมือ) บ๊ายบาย
ริอง : (โบกมือหน้านิ่ง)
เดินออกมาจากเลนนี่แบบ ริยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!! TvT
บ้าที่สุด ลืมเรื่องจะพูดเฉยเลย แพ้นางจนได้!! 55555555555555555555555
อาจจะเป็นทริคสร้างศัตรูที่กะให้คนไปจับมือนางใหม่เพื่อแก้แค้นก็ได้นะ …..ล้ำลึก
จากที่ได้สัมผัส ริองเป็นไอดอลที่กวนติงจริง ๆ อย่างที่คิด ……
ไม่พยายามเซอร์วิส ไม่แม้แต่จะพยายามยิ้ม ยิ้มเมื่ออยากยิ้ม พูดเมื่ออยากพูด ไม่แสดงออกว่าดีใจที่มีคนมาจับมือ (ในใจก็คงดีใจแหละ แหม่) ไม่พยายามชวนคุย เงียบคือเงียบ พร้อมจะจ้องตาเฉย ๆ จนกว่าจะหมดเวลาและทิ้งไว้กลางเลน จับมือแบบเช็คแฮนด์คือจับมือข้างเดียว ไม่ค่อยกุม แต่บทจะกำนางก็กำแรงมากจนกระดูกแทบเคลื่อน…. คือ ได้ยินเสียงกระดูกมือตัวเองลั่นดังกร๊อบเลยนะตอนที่โดนนางยื้อ …..
โดะเอสมาก orz
เอาเป็นว่า ถ้ามีโอกาส เราพร้อมจะกลับไปสู้กับนางใหม่ TvT (แม้รู้สึกว่าโอกาสชนะไม่ค่อยมี……)
อยากชวนให้ทุกคนไปลอง ….. ความกวนติงนี้ไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่าย ๆ นะ
ก่อนจะถึงเวลาบุห้า เป็นช่วงพักราว ๆ ชั่วโมงนึง (ถ้าจำไม่ผิด) ในงานมีขายซีดีที่ซื้อแล้วจะได้สิทธิจับสลากแผ่นละใบ สลากนั้นก็จะมีรางวัลอย่างที่บอกไปตอนแรกก็คือบัตรจับมือลองไทม์, โปสเตอร์พร้อมลายเซ็น, ขนมสายไหมจากฝีมือไอดอล, และอื่น ๆ ที่เราลืมไปแล้ว แต่หลัก ๆ ก็ประมาณนี้
แบบว่า ไหน ๆ ก็มาแล้วแถมมีตังค์เหลือ (ขูดเนื้อออกมา) เลยไปต่อแถวซื้อซีดีมาสามแผ่น เอามันทุกไทป์ที่มีTvT ได้สิทธิจับสลากสามรอบ ก็จับ ๆ ไปอย่าง งง ๆ เดินออกมาพร้อมจ้องสลากในมือที่สภาพเหมือนตั๋วหนังลิโด้
มีแผ่นหนึ่งที่เขียนเอาไว้ว่า โปสเตอร์พร้อมลายเซ็น ยามาอุจิ สุซุรัน
อีกสองแผ่นที่เหลือเขียนว่า “ตั๋วช่วย”
ก่อนที่จะกรี๊ดเรื่องโปสเตอร์ เราก็งงกับตั๋วสองใบว่ามันคืออะไร ช่วยอะไรใคร?
ไม่รู้ก็ใช้วิธีเดิมคือไปถามสตาฟฟ์อีก สตาฟฟ์ก็บอกว่าถ้ามีตั๋วนี้ก็ต้องไปซื้อซีดีเพื่อจับสลากอีก ถ้ามีตั๋วช่วยครบห้าใบ ถึงจะมีสิทธิจับสลากอีกรอบ
โอ๊ยเอ็ง ซับซ้อนไป๊!!!!!!!!!!! TvT #ปาเศษเหรียญใส่
เราก็มองตั๋ว แล้วก็หันไปมองแถวซื้อซีดียาวโคตรพ่อง คือซื้อเสร็จใช่จะจับสลากได้เลยนะ ต้องไปต่ออีกแถวที่ยาวพ่องเหมือนกันเพื่อจับสลากอีก
คือ แบ่บ …………….พอที
ตอนนั้นบุห้าเริ่มแล้ว ถ้าไปต่อแถวสงสัยจะไม่ทันเวลาแล้วล่ะ =_= เลยเออ ช่างมัน
ระหว่างที่กำลังจะเดินไปเลนไอดอล ก็ผ่านแก๊งโอตะกลุ่มหนึ่งที่ก้มหน้าก้มตาคุยกันซีเรียสมากพร้อมมองตั๋วช่วยในมือ ฟังผ่าน ๆ ก็พอรู้ว่าพวกเค้ากำลังจะหาตั๋วเพิ่มอีกสองใบเพื่อมีสิทธิจับสลากอีกรอบ เราก็เลยทักเค้าไปว่า เออ เรามีตั๋วเนี่ย พวกเค้าก็ฮือฮา โอ้วว ตั๋วววว 5555555555555555555
นี่ก็เออ ให้นะ เราไม่มีเวลาไปซื้อเพิ่มแล้ว
พวกเค้าก็ว้าวววววโว้ววววว ดีใจหนักมาก โค้งขอบคุณกันทั้งแก๊ง ….โห้ว TvT
โอตะ B : โอชิใครเหรอครับ?
นี่ : อ๊ะ เรนะซังโอชิค่ะ
โอตะ C: เรนะ? มัตสึอิน่ะนะ?
นี่ : ใช่ๆ มัตสึอินั่นแหละ 55555555555555
โอตะ B : โอ้ นี่ ๆ เพื่อนผมเค้ามีแผ่นรองแก้วของเรนะเวอร์ชั่นโคเคทิชด้วยนะ
นี่ : โห อื้อ ๆ (…ว่าแต่จะบอกทำไม5555)
โอตะ B : (หันไปเรียกเพื่อนคนที่ว่า)
โอตะ D : หวัดดีฮะ
นี่ : ดีค่ะ (ผงกหัว)
โอตะ B : เจ้านี่แหละที่มีแผ่นรองแก้วเรนะ เฮ้ย ไปเอามาให้เค้าไป เค้าอุตส่าห์ยกตั๋วให้เราฟรี ๆ
โอตะ D : ได้ รอแป๊บนะ
นี่ : ………….. เอ๊ะ
ระหว่างนั้นแก๊งโอตะก็ส่งคนที่ได้ตั๋วจากเรารวมกับตั๋วสามใบที่มีไปต่อแถวจับสลาก ทำงานกันเป็นทีมมาก …..
โอตะ D : มาแล้วววววว นี่ฮะ (ยื่นแผ่นรองแก้วเรนะให้)
นี่ : โหวววววววววววววววววววววววว สุดยอดดดดดดดดดดด!!!!! <<<< ตื่นเต้นกับทุกสิ่งที่เป็นมัตสึเระ
(คือไม่ได้คิดว่าจะได้อะไรตอบแทนอะ ยกตั๋วให้เพราะยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์กับเราแล้ว 5555)
นี่ : ขอบคุณมากนะคะ!!!
แก๊งโอตะ : พวกเราก็ขอบคุณมากครับ!!!
แล้วก็โค้งลากัน ด้วยความวิน – วิน ทั้งคู่ 5555555555555555555
ได้แผ่นรองแก้วมาสองอันล่ะวันนี้ TvT
ตั๋วบุสุดท้ายของเราเป็นจูริโบ หลังจากส่องความยาวของแถวแล้ว เราก็คิดว่า เราควรไปหาสุซุรันก่อน แล้วค่อยไปหาจูรินะ เผื่อใช้เวลากับแถวจูรินะมากจะได้ไม่ต้องรีบ
และด้วยความอ่อนหัด เราก็เดินดุ่ม ๆ ยื่นตั๋วให้สตาฟฟ์พร้อมกับเดินเข้าไปหาสุซุรันทันที ก็นึกว่าเป็นการรับโปสเตอร์จากนางเฉย ๆ ปรากฏว่าโปสเตอร์อ่ะ ได้จริง ๆ แต่นางยังไม่ได้เซ็น นางก็จะเซ็นให้ตอนนั้นเลยน่ะแหละ ซึ่งระหว่างเซ็นมันก็จะมีช่วงระยะเวลาใช่มะ และอิเวลาที่ว่ามันก็จะมาพร้อมหลุมดำ………… ไอ้เราก็ ชิบหายล่ะ ไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะมาเจอนางก็เลยไม่ได้คิดหัวข้อคุยเตรียมเอาไว้เลย =_=
แต่อย่างไรก็ตาม ก็ยังโชคดีอยู่บ้างที่สุซุรันเป็นคนร่าเริงมาก เสียงดังมาก 5555 พร้อมจะชวนคุยได้ทุกหัวข้อตั้งแต่ตุ๊กตาช้างที่ไทยแลนด์จนเด็กยากไร้ที่เอธิโอเปีย เราก็โล่งอกไปเปราะหนึ่ง 555555555 รู้สึกผิดที่ไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน ขอท่ดTvT
ระหว่างเซ็น (ใช้คำว่าลากทีละเส้นจะถูกกว่า…) นางก็จะเงยหน้าขึ้นมาคุยกะเราทุกสามวิ ทุกครั้งที่เงยหน้า มือนางก็จะหยุดเขียน เราก็เอ๊ะ งง ๆ ว่าทำไมไม่เขียนให้เสร็จ ๆ ไปเลยนะ ทำอะไรลำบากจัง (เป็นมนุษย์ซื่อบื้อขั้นรุนแรง…….)
จนสักพักเราถึงรู้ตัวว่า อ๋อ นางพยายามอ้อยอิ่งเพื่อใช้เวลากับเรานาน ๆ นี่เอง!!!!!!!
โง่จัง ชั้นนี่ TvT …………………………………..
คือ ตื่นเต้นและหลาย ๆ อย่างจนสมองทึ่มทื่อไปหมดล่ะ 5555555555555
พอเห็นแบบนั้นเราก็โอเค จับทางถูกแล้ว ก็เลยเริ่ม ๆ ชวนคุยบ้าง
นี่ : (ก้มเกาะรั้วชะโงกดูโปสเตอร์) อันนี้เท่นะเราว่า ชอบๆ
สุซุรัน : จริงเหรอ!? ดีใจจังเลย (ขีดเส้นพรืด ๆ)
สุซุรัน : จะให้เขียนชื่อว่าอะไรดี? เป็นคนไต้หวันป่ะ?
นี่ : เปล่า ๆ คนไทยน่ะ ชื่อเอาเป็น “ริกะ” แล้วกัน
สุซุรัน : ริกะนะ โอเค ตัวฮิรางานะ? (จรดปากกาเตรียมขีด)
นี่ : อืออออออออออ เอาคาตาคานะดีกว่า
สุซุรัน : โอเคะ คาตาคานะ (ขีด ๆ ) ริกะจัง
นี่ : “จัง” ด้วยเหรอ 5555555555555555555555555
สุซุรัน : ก็ต้องจังอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ
นี่ : อือ ก็จริงแหละ….
(คือส่วนตัวไม่ค่อยชอบให้คนเรียกท้ายชื่อด้วยคำว่า จัง อยากให้เรียกห้วน ๆ ไปเลยยังจะดีกว่า TvT จังมันฟังแบ๊วๆ)
ระหว่างที่รอนางเขียน เราก็เงียบ ๆ ไม่อยากกวนสมาธินาง แต่แล้วนางก็เงยหน้าขึ้นพรวด!!
สุซุรัน : นี่ๆ เดดโดะสุโตกขุไดอะม่อนโดะแปลว่าอะไรอ่ะ?
นี่ : หา…..? (พูดภาษาต่างดาวเหรอตะกี้ 55555555555555555555)
สุซุรัน : อันเนี้ย (ชี้ที่ชื่อยูนิตบนโปสเตอร์)
นี่ : เอ่อ ไม่รู้…. เราไม่ใช่คนญี่ปุ่น เราไม่รู้ 5555555555555555555
สุซุรัน : เราก็คนญี่ปุ่น แต่เราก็ไม่รู้นะ!!
นี่ : เอ้า555555 (หันไปหาการ์ดข้าง ๆ) พี่รู้มั้ยคะ?
การ์ด : (ยิ้มเขิน) ผมก็ไม่รู้ครับ
สุซุรัน : มันแปลว่าอะไรน้อ
นี่ : ไม่รู้ววววววววววววววววว
สุซุรัน : เป็นคนไทยใช่ม้า
นี่ : ช่าย เคยไปไทยป่าว
สุซุรัน : อื๊ออออ ไม่เคยอ่ะ แต่พ่อเราเคยไปนะ พ่อเราชอบไปตีกอล์ฟที่ไทย
นี่ : โห้วววว เจ๋งอะ
สุซุรัน : ใช่ๆ แล้วมันก็จะมีนาฬิกาไม้รูปช้างด้วย พ่อซื้อมา
นี่ : เห….. (เริ่มหลุดวงโคจร) แล้วเคยขี่ช้างป่ะ?
สุซุรัน : เคย!!!
นี่ : เอ๊ะ เคยเหรอ! ไม่เคยไปไทยแต่เคยขี่ช้างเนี่ยนะ!
สุซุรัน : อ๊ะ ไม่ใช่ช้าง นั่นมันม้าแคระ
นี่ : ………………….
สุซุรัน : (ก้มหน้าก้มตาเขียน)
(จะให้มันเงียบ ๆ ก็ไม่ค่อยดียังไงไม่รู้ เลยชวนนางคุย)
นี่ : ช่วงนี้ได้เจอพวกชิมาดะบ้างมั้ย?
สุซุรัน : เจอๆ เพิ่งเจอกันไปอาทิตย์ก่อนเองมั้ง เนี่ย วันเกิดของสุซุรันใช่มั้ยล่ะ
นี่ : เออ จริงด้วย !! (เราลงโคเอ็นนางไปนะ แต่เราไม่ถูก………….TvT)
สุซุรัน : ใช่ๆ ก็เจอกันมาแหละ แต่ชิมาดะไม่ยอมให้ของขวัญเราเลย
นี่ : อ้าว 5555555555555555
สุซุรัน : แย่มาก
นี่ : ใจร้ายจังเนาะ 555555
สุซุรัน : นี่ก็ใกล้วันเกิดชิมาดะแล้วแหละ กำลังคิดว่าจะให้อะไรเค้าดี
นี่ : คิดว่าอะไรดีล่ะ
สุซุรัน : ไม่รู้สิ ช่วงนี้เค้าก็สวยขึ้นนะ
นี่ : เออ ผอมลงตั้งเยอะ
สุซุรัน : น่าจะให้พวกแฮร์ทรีทเมนท์ล่ะมั้ง
นี่ : อืมมม เออ ก็เหมาะดีนะ ช่วงนี้กำลังสวยเชียว
สุซรัน : เสร็จแล้ววววววววววววววววววววว (อวด)
นี่ : ว้าววววววววววววว ขอบคุณน้าาาาาาา
แล้วนางก็ม้วน ๆ โปสเตอร์พร้อมเอายางรัดให้ กล่าวขอบคุณกันไป
นี่ : จากนี้ก็พยายามเข้าน้า!!! เราจะคอยเชียร์!!!! >_< (โบกมือพั่บๆ)
และนี่คือโปสเตอร์ที่ยามาอุจิ สุซุรันเซ็นขณะนินทาชิมาดะ ฮารุกะให้ฟัง
“ริกะจัง❤
ขอบคุณที่มางานในวันนี้นะ❤❤
ขอให้เที่ยวญี่ปุ่นให้สนุกล่ะ”
ก่อนอื่นขออธิบายก่อน ทำไมต้องริกะ คือว่า ริกะ เป็นชื่อภาษาญี่ปุ่นของเราน่ะ แปลงมาจากชื่อจริงในภาษาไทย อาจารย์ตั้งให้ตั้งแต่สมัยปีหนึ่งเพราะว่า ถ้าไม่ตั้งชื่อญี่ปุ่นให้เด็กแล้ว อาจารย์ญี่ปุ่นก็จะลำบากในการเรียกชื่อยาวเหยียดของเด็กไทยแต่ละคนมาก อาจต้องใช้เวลาทั้งคาบกว่าจะเช็คชื่อเสร็จ เด็กเอกญี่ปุ่นทุกคนก็เลยมีชื่อภาษาญี่ปุ่นติดตัวเอาไว้คบหาสมาคมกับคนญี่ปุ่นได้ง่าย ๆ ไม่ต้องสอนออกเสียงให้ลำบากลำบน
โอเช ได้โปสเตอร์มาแล้ว เหลือตั๋วอีกสามใบสุดท้าย
ไปหาจูริโบดีฝ่าาาาาาาาาา >w<
ยื่นตั๋วกับจูริโบนี่ไม่เคยแบ่งเลย ยัดทีเดียวสามใบ 555555555555555 กลัวกลับมาต่อแถวอีกรอบไม่ทัน =_=
นี่ : จูริน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!! >w<
จูรินะ: งายยยยยยยยยยยยยยยยยย
นี่ : เดี๋ยวเค้าจะกลับล่ะน้า (ถอนหายใจ)
จูรินะ: เอ๋ จะกลับวันนี้แล้วเหรอ
นี่: เปล่าๆ พรุ่งนี้ จะกลับไทยน่ะ
จูรินะ: อ๊ะไทยเหรอ สวัสดีค่า! (ภาษาไทย)
(พร้อมพนมมือไหว้ด้วยการจับมือนี่ติดไปพนมด้วย โอ๊ย ปล่อยก่อนก็ได้ค่ะ 5555555555555555TvT)
นี่ : อื้อ ๆ สวัสดีค่ะ
จูรินะ: อื้อออออออออ แล้วมาอีกน้า เค้าจะรอ (ดึงมือพร้อมส่งสายตาออดอ้อนคิ้วตก)
นี่: เหรอ….. (คิ้วตกด้วย) รอจริงเหรอ?
จูรินะ: (ตาโต) รอสิ!!!! ทำไมจะไม่รอเล่า!!!!!
นี่: 555555555555555555555555555555!!! (ลงไปหัวเราะพร้อมทุบโต๊ะ)
จูรินะ : จริง ๆ นะ!!!
นี่ : อื้อ รู้แล้วๆ
จูรินะ: ตะกี้อยู่เลนนู้นใช่มะ (ชี้ไปทางเลนสุซุรัน)
นี่ :….เอ้อ ใช่ ๆ ได้โปสเตอร์น่ะ
(เลนโคตรห่าง รู้ได้ไงวะ……………=_=)
จูรินะ: อ๊า ยินดีด้วยนะ!!!!
นี่: ฮี่ๆ
จูรินะ: (ดึงมือ+หรี่ตา) จริง ๆ แล้วชอบใครหื้อ?
นี่: (เขิน) ………………………. -//- จูรินะไง (กระซิบ)
จูรินะ: เย้!!!!!! ดีใจ!!!!!!!
(หมดเวลาค่าาาาาาาา + โดนลากออกมา)
ระหว่างที่ยืนอยู่ตรงทางออกเราก็หันกลับไปเรียกนางอีกรอบ
นี่ : อ๊ะ จูรินะ!!!! ทำให้ SKE เป็นที่ 1 ให้ได้นะ!!!!!!!! (เสียงดังมาก)
จูรินะ: ได้!!!!!!! (ทำมือเป็นรูปหัวใจพร้อมขยิบตาวิ้ง ๆ มาให้จากช่องหัวใจนั้น)
นี่ : อื้อ!!!! (ชูกำปั้น)
พอออกมาหยิบกระเป๋ากับเสื้อโค้ท โอตะที่ต่อแถวเลนจูรินะอยู่ตรงนั้นก็มาสะกิด ๆ แล้วก็ยื่นหนังยางให้ เราก็งงว่าเอ๊ะ อะไร ฮีก็ชี้ไปที่โปสเตอร์ เราก็อ่อออออ ชูให้ฮีดูว่ามีรัดอยู่แล้ว
แต่ก็ขอบคุณนะ แล้วก็รับมาด้วย55555555555555
แก๊งโอตะใจดีจัง ดีใจ เจอแต่โอตะน่ารัก ๆ >w<
โอตะก็น่ารัก สตาฟฟ์ก็หน้าตาดี ไอดอลก็กวนติง …..ซาคาเอะบันไซ \0/!!!!!!!! \0/
จูรินะเป็นคนที่เข้าหาได้ง่ายมาก เฟรนด์ลี่ เดินเข้าไปฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งอะไรก็ได้ นางก็พร้อมจะตบมุกกลับทุกเมื่อ มีสกิลอ่อยสาวระดับเทพ ทริคพิเศษคือดึงมือพร้อมขยิบตาเพื่อตกเหยื่อ
ช่างสังเกต มองโอตะทุกคน รู้หมดว่าไปเลนใครมามั่ง ………..
ถือเป็นเบสิคที่แนะนำมากสำหรับมือใหม่
ส่วนริองนี่ระดับลาสท์บอส ต้องเตรียมตัวมาดี ๆ ไม่งั้นก็โดนนางตบตายคาเลนนั่นแหละ………
ที่เราทิ้งท้ายบอกจูรินะไปแบบนั้น ไม่ใช่การกดดันหรอกนะ
แต่เราอยากแสดงออกว่า เราเห็นด้วยกับสิ่งที่เค้าเชื่อมั่นและจะช่วยสนับสนุนในสิ่งที่เค้าตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
ตอนที่จูรินะประกาศเลิกควบทีม K เราว่าเค้าเท่มากเลยแหละ ไม่ใช่การควบทีมเป็นสิ่งไม่ดีนะ มันก็ได้อะไรมาหลายอย่าง
คนส่วนใหญ่ตามท้องถนนมักเข้าใจว่าจูรินะเป็น AKB มากกว่า SKE ด้วยซ้ำไป
มาซานะก็เคยบอกว่า จริง ๆ แล้วเค้าอยากให้จูรินะควบทีมกับ AKB ต่อไปนะ เพราะมันจะส่งผลดีกับตัวจูรินะในชีวิตวงการบันเทิงมากกว่า แต่อีกใจหนึ่ง ถ้ามองในมุมของเมมเบอร์ SKE มาซานะก็ดีใจที่จูรินะตัดสินใจแบบนั้น
มาคิดดูดี ๆ เจ้าตัวก็คงจะลังเลหนักใจเอาเรื่องนะ กว่าจะตัดสินใจได้
เวลาที่คนคนหนึ่งตัดสินใจอะไรเด็ดขาด ต่อให้รู้ว่าทางข้างหน้ามันลำบากมากแค่ไหนก็เตรียมเดินหน้าไม่หันหลังกลับแล้ว
เราโคตรชอบเค้าเลย เราว่าเค้าโคตรเท่อ่ะ
เราชอบ SKE ก็เพราะเมมเบอร์มีแต่คนแบบนี้นี่แหละ พวกบ้า 55555555
จบการจับมือกับไอดอลครั้งแรกในชีวิตด้วยความลัลล้ามีความสุขจนกระโดดหมุนตัวติ้ว ๆ เดินกลับรถไฟ
มันเป็นงานที่สนุกอะ ได้เล่นได้คุยกับไอดอลที่เราเคยรู้จักพวกเค้าผ่านสื่อมีเดียฝ่ายเดียว
เป็นโอกาสที่ได้พูด ได้บอกเรื่องที่เราอยากบอก อยากให้เค้ารับรู้ อยากให้เค้ายิ้ม อยากให้เค้าดีใจ
ทั้งหมดสามารถทำได้ในงานจับมือ
ถึงสมัยนี้จะมี SNS ก็เถอะ แต่การได้คุยกันตัวต่อตัวตรงหน้ามันเป็นความพิเศษที่แอพไหน ๆ ก็มาทดแทนไม่ได้
ถ้ามีโอกาสก็อยากชวนให้ไปลองสัมผัสสักครั้งหนึ่งในชีวิตติ่งเลยนะ!!!
2016-01-06 at 8:01 pm
งือออออ ความสนุกเวอร์ชั่นจัดเต็มสินะคะ อินตามทุกบรรทัดอีกแล้ว 555555555 โอตะที่นั่นก็ดูใจดีจริงๆนะ (ได้แผ่นรองแก้วทั้งของราระจังเรนะซังมานี่แอบอิจนิดๆ 5555555555) จูรินะก็…. เสน่ห์แรงทะลุตัวอักษรอีกแล้ว(ต้องขอบคุณการเล่าของคุณ…ต๋าใช่มั้ยเราไม่ชัวร์ตามในทวิตก็เห็นแวบๆ ไม่ใช่ก็ขอโทษล่วงหน้าเลยค่ะ ./////.) ไม่รู้เม้นจะเวิ้นเว้อไปมั้ย แต่ที่เวิ้นขนาดนี้คือชอบการเล่าเรื่องของคุณมากนะ! T w T ขอบคุณที่มาแชร์ปสก.นะคะ
ถูกใจLiked by 1 person
2016-01-06 at 10:38 pm
ขอบคุณสำหรัยคอมเมนท์นะคะ/)_(\ พดีใจ
เวิ่นเว้ออะไรก็ได้ เราชอบอ่านทั้งนั้นค่ะ555555555555
ถูกใจถูกใจ
2016-01-07 at 8:20 pm
– ติดใจรูปอธิบายเนื้อหาตั้งแต่การอธิบายอุด้งแกงกะหรี่โป๊ะข้าวหน้ามันบด มาครั้งนี้ก็ถึงกับวาดผังงาน ความพยายามสื่อให้คนอื่นเข้าใจ 100/10! ค่ะ lol
– จูรินะสมเป็นไทโยจริงๆค่ะ สดใสร่าเริง เติมพลังชีวิตให้คนอื่นได้สมกับเป็นไอดอลจริงๆค่ะ
– สงบนิ่งให้กับบทสนทนาที่เหมือนกับจะตกไอดอล 3วิ. . .
-“ลุงพูดพร้อมชี้ไปทางโอตะแต่งตัวประหลาดที่ใช้รูปราระมาประดับทั้งตัวตั้งแต่หัวยันกางเกง……….
นี่ : (อึ้ง) ………………. เอ่อ ต่างหูเท่ดีนะคะ” รู้สึกเหมือนพยายามชมอะไรก็ได้ที่ไม่ได้ใช้รูปราระมาประดับเลยค่ะ 55555
– ริอง ช่างดูเป็นลาสท์บอสจริงๆค่ะ ^^;
– “พร้อมจะชวนคุยได้ทุกหัวข้อตั้งแต่ตุ๊กตาช้างที่ไทยแลนด์จนเด็กยากไร้ที่เอธิโอเปีย” << ตลก 5555 แต่อิมเมจสุซุรันในสายตาเราก็เป็นแบบนั้นค่ะ lol
– "สุซุรัน : อ๊ะ ไม่ใช่ช้าง นั่นมันม้าแคระ" รู้สึกเหมือนกำลังอ่านการ์ตูน4ช่องจบ XD
– แอบหมั่นไส้คนที่เอะอะก็ชูกำปั้นจังเลยค่ะ 😛 ที่จริงคืออิจฉานั่นเอง lol
ถูกใจLiked by 1 person
2017-05-15 at 8:50 am
Ik moet je teleurstelen Marijas. Ik ben helaas geen burnrejourgalist, maar dat dondert niet. Ik wilde mijn weblognaam overigens veranderen in Haarlems Spookboek, maar heb gelezen dat dat alleen kan als je helemaal opnieuw begint… Jammer.En beterschap!
ถูกใจถูกใจ
2016-01-20 at 1:34 pm
ไปซิงเดียวกันเลยยยย แต่เราไปรอบเดือนกุมภา ตอนนี้ตื่นเต้นล่วงหน้าไปแล้ว ^^ ชอบจูรินะเหมือนกัน แถมไปจับคนเดียวกันเลยอ่าาา ราระ ริอง ชูริ ^^ เย้ๆๆๆ อยากเจอเฮียเหมือนกัน สมัครเมมเบอร์ไว้แต่ธันวาไปไม่ได้ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนเจอคนที่ชอบเหมือนกันเด๊ะๆเลยอ่ะ ดีจังๆๆๆ
ถูกใจLiked by 1 person
2016-12-12 at 1:47 am
ขอโทษนะคะ อยากจะรบกวนถามหน่อยค่ะว่าตอนที่จะให้ Tenso ส่งของให้เราในญี่ปุ่นนี่บอกไปยังไงบ้างอ่ะคะ
ถูกใจถูกใจ
2016-12-12 at 2:03 pm
ก็เมลไปบอกเขาเลยว่า ออเดอร์เลขที่นี้ๆ อยากให้ส่งไปที่อยู่นี้ๆ ในญี่ปุ่นนะ
เค้าก็จะเปิดโหมดพิเศษให้เราเข้าไปกดส่งตามที่อยู่ญปที่เราบอกเค้าน่ะค่ะ>_<
ถูกใจถูกใจ
2017-05-15 at 10:02 am
Mantas “Originalas jau svajoja apie tokį aparatÄ… savo kiÅ¡enÄ—je, nes kas dienÄ… rinktis, imti Nokia N8 ar HTC Desire, labai greit padi8ta&#s221;Atobuok ta Desire man, nebereikes rinktis, ir tau lengviau ir as patenkintas. WIN – WIN :DD
ถูกใจถูกใจ